6-MUSEO DA LIMIA

Hoxe achegámonos a dous curandeiros, para aprender deles noutro encontro 4X.

Pedímoslle que compartiran con nós a súa sabedoría.O primeiro co que falamos  é un avoíño da nosa comunidade educativa, a segunda foi  Milucha, unha veciña do Concello de Amoeiro, filla e neta de curandeiros que leva máis de 50 anos sanando  aos que van a súa casa, na parroquia de Abruciños, pedíndolle que lles quite a pezoña.

Como ben sabemos a pezoña é un líquido velenoso segregado por algúns animais.

É unha substancia velenosa ou destrutiva tóxica producida e inoculada noutro animal por aparato inoculatorio presente no ser vivo produtor por picadura ou mordedura. Son toxinas que son utilizadas activamente para caza ou defensa. O termo en galego adoita referirse ao veleno só dalgúns animais como serpes, escorpións, sapos e píntegas.

En asunstos de venenos, cada curandeiro ten o seu elemento de curación. Moitos usan o aceiro, como din eles por crenza. Milucha explicounos o modo de proceder cun exemplo dunha ponzoña de araña nun antebrazo. Logo de dicirnos o conxuro, contounos que  había que facer  cortes cun coitelo a modo de círculo, pechando o lugar ponzoñento, pasando o filo como se fosen cinco ou seis cortes perpendiculares ao longo da zona que tivera pezoña.

Conxuro de coutar a pezoña:

“Cóutote pezoña pola ponte de San Antón uns pasan e outros non. E dinlle dálle allo, rama de allo, para que non creza e que deveza. Se é punta pontón, se é víbora víborón. Se é cobra cobrón, se é lagarto lagartón. Se é salamántiga salamantigón. Se é araña arañón. Se é sapo sapón. Se é ulcera ulcerón. Se é cancro cancrón.

Córtoche os ollos para que non vexas e que non xuntes rabo con cabeza.

Córtoche as pernas para que non corras.

Córtoche  as tripas e o corazón para que te seques e disipes. Atrás si adiante non, co poder de Deus e dá Virxe María un Noso Pai e unha Ave María”.

En cada sesión había que repetir este rito 9 veces.

A Sociedade Antropolóxica Galega editou este vídeo,  no que podemos  ver un ritual curativo da medicina tradicional galega para trata-lo mal de pezoña. Nel vemos  á Sra. Virxinia Corrales, de Anllo (Cea), explícando como se couta a pezoña.

O Día Internacional das Familias  celebrase o 15 de maio de cada ano, para  sensibilizar sobre o papel das familias na educación dos fillos, desde a primeira infancia.

A pesar de que o concepto de familia cambiou nas últimas décadas, as nacións  Unidas consideran  que a familia constitúe a unidade básica da sociedade.

Para celebrar este día pedímoslle aos nenos da nosa escola, que escolleran  o valor que máis destacaba na súa familia, e que logo nos converteramos na “ familia valores” , formando grupos segundo o valor seleccionado.

Logo de comentarmos que eses valores tamén forman parte do noso patrimonio individual velaí os resultados.

XENEROSIDADE

A xenerosidade é un dos  primeiros valores que se fomentan na vida familiar.

Entendendo por xenerosidade o actuar en favor doutras persoas desinteresadamente .

RESPECTO

O respecto cara aos demais membros é outro dos valores que se aprenden dentro da familia. Non só respecto á persoa mesma, senón tamén ás súas opinións e sentimentos. Respecto cara ás cousas dos demais membros, respecto á súa privacidade, respecto ás súas decisións….

É na familia onde o neno aprende que tanto el ou ela, como as súas ideas e sentimentos, merecen ser respectados  e valorados.

XUSTIZA

A xustiza foméntase no seo da familia ao establecerse o que corresponde a cada membro da mesma.

Lembremos que a xustiza consiste en dar a cada un o que lles corresponde.

RESPONSABILIDADE

A responsabilidade supón asumir as consecuencias dos propios actos, non só ante un mesmo senón ante os demais. Para que unha persoa poida ser responsable ten que ser consciente dos seus deberes e obrigacións, é por iso, de gran importancia que os fillos teñan as súas responsabilidades e obrigacións moi claras.

  Os nenos, e as nenas deben asumir as súas responsabilidades. Deben coñecer cales son os seus deberes, e deben ter, dende o comezo, deberes e responsabilidades atribuídas, entendendo que o seu cumprimento favorece ao funcionamento da familia.

 ALEGRÍA

A familia debería de contaxiarlle aos nenos felicidade, para elo é importante vivir o día con alegría, con optimismo, e con sentido do humor. 

CARIÑO, AMOR E TENRURA , é segundo os nenos de 5º de educación primaria, a mellor combinación de valores que podemos aprender nas nosas familias e, que sen dúbida nós permitirán medrar equilibrados e felices.

CARIÑO, AMOR E TENRURA.

Grazas a colaboración de moitos membros da nosa comunidade educativa puidemos completar a nosa exposición de libros antigos cunha exposición de documentos .

Estes documentos permitennos  achegarnos á situación de pobreza na que viviron moitos galegos e galegas. Aqueles que ao final da súa vida, despois dunha historia chea de traballo e de dificultades, isto era todo o   tiñan para deixarlles aos seus herdeiros.